11 eylül 2018

hayatımda ilk kez bazı insanların soluk bazılarının parlak bazılarının ışıl ışıl olduğu gerçeği ve çok nadiren rengarenk birinin karşıma çıkabileceği sözünü yaşadığımı sanmıştım. bir insanı tanımadan rüzgarın kokusunu barındırdığını hissetmiştim.bunun psikolog hanımın sinestezi yüzünden demesiyle bir bağlantısı yok. ya da bilmiyorum. onu düşündüğüm zaman(sevdiğim falan değil) şeftali kokusu alabiliyorsun.ya da yeşil bir denizin içinde güvercin hissi, bazen de river flows in you,shape of my heart.bunun gibi şeyler.ve bir kez senin için ne anlam ifade ediyorum çok merak ediyorum demişti. bunları anlatınca artık saçma sapan hayalleri olan bir kız çocuğu olarak düşüneceğini zannediyorum.ve hissetmek istemiyorum.ilk kez birine yakıştırdığım bu duygunun gerçekten ona ait olmadığını hissediyorum. kötü bir şey.galiba bu durum için üzülüyorum,inanmıştım.özellikle de onun için ‘hiç’ olmadığıma.hiç haberin olmadı ama artık benim için şeftali kokusu,her gün izlediğim dolunay veya dinlendiğim bir şarkı değilsin.